اجرای پروژه‌های NET Core. در فینگ
این سند رفتار کلی فینگ را در رابطه با شناسایی و اجرای برنامه‌های NET Core. توضیح می دهد. برای آگاهی بیشتر در مورد نحوه‌ی استقرار یک برنامه، به بخش اجرای برنامه NET Core. مراجعه کنید.
زمانی یک برنامه به عنوان پلتفرم dotnetcore شناخته می‌شود که در پروژه‌ی شما یکی از فایل‌های: Program.cs، *.csproj، Startup.cs وجود داشته باشد.
هنگامی که در فینگ یک برنامه مستقر به عنوان یک برنامه dotnetcore شناسایی شود، این را در خروجی ساخت مشاهده خواهید کرد:
$ fing up...---> platform: dotnetcore
نسخه‌هایی که پشتیبانی می‌شوند
نسخهی پشتیبانی شده از پلتفرم NET Core. در سرویس ابری فینگ، نسخهی 6.0 می‌باشد.
تعیین نسخهی NET Core. در فینگ
برای اینکه برنامه شما بتواند build شده و با موفقیت بر روی سکوی ابری فینگ مستقر شود، باید نسخهی آن را مشخص نمایید. برای این منظور می‌توانید از روش زیر اقدام کنید:
استفاده از فایل fing.yaml
برای تعیین نسخهی dotnetcore برنامه‌تان می‌توانید از فایل fing.yaml استفاده نمایید. به اینصورت که در فایل مورد نظر عنوان build را وارد کرده و نسخهی آن را مشخص کنید:
# fing.yaml...build:dotnetcor_version: "6.0"
با استفاده از این روش، فینگ مراحل استقرار برنامه شما را با این نسخهی تعیین شده از dotnetcore آغاز خواهد کرد.
استفاده از نسخهی پیش‌فرض
اگر نسخهی مورد نظر خود را مشخص نکرده باشید، فینگ از نسخهی پیش فرض dotnetcore 6.0 برای ساخت و استقرار برنامه‌ی شما استفاده خواهد کرد.
روند ساخت یک برنامه NET COre.
برای ساخت و راه‌اندازی برنامه‌ی dotnetcore ابتدا فینگ وابستگی‌‌های برنامه را نصب کرده و سپس مراحل build برنامه را آغاز می‌کند و با توجه به دستور اجرایی که در برنامه مشخص شده است، یک برنامه dotnetcore را اجرا می‌کند.
نصب کتابخانه‌ها
برای اینکه کتابخانههای و وابستگی‌‌های برنامه dotnetcore به درستی نصب شوند، باید فایلی با نام csproj.* در ریشه اصلی پروژه وجود داشته باشد. فینگ با مراجعه به آن فایل، اقدام به نصب کتابخانههای مدنظر می‌کند.
کامپایل برنامه
برای اینکه برنامه‌های dotnetcore به مرحله‌ی اجرا برسند، نیاز به بیلد شدن دارند. برای این منظور،
سرویس فینگ از دستور dotnet publish -c Release برای بیلد کردن برنامه dotnetcore شما استفاده می‌کند.
دستور اجرای برنامه
فینگ برای اجرای صحیح برنامه، از فایلی که در خروجی دستور بیلد دریافت شده است استفاده کرده و آن را به عنوان دستور اجرای برنامه dotnetcore در نظر می‌گیرد.